Hi!
Ik ben Florinda, geboren in 1990, afgestudeerd als diëtist, maar niet als zodanig werkzaam. Na de middelbare school heb ik getwijfeld of ik HBO Verpleegkunde of Voeding en Diëtetiek zou gaan studeren. Ik wilde iets met mensen helpen, maar had ook een buitengewone interesse in alles dat met voeding te maken had. Omdat voeding als medicijn mij erg aansprak, is het uiteindelijk diëtetiek geworden.
Maar na 4 jaar studie bleek dat het flink knokken was om een plek in de diëtetiek te kunnen bemachtigen (iets met het verdwijnen van de vergoeding uit basispakket). Na veel sollicitaties en nog meer afwijzingen (voornamelijk wegens gebrek aan ervaring), heb ik mezelf uiteindelijk in het diepe gegooid en ben ik mijn eigen praktijk gestart. Iets wat ik altijd al wilde, maar liever pas na een paar jaar ervaring te hebben opgedaan bij een (zelfstandig) diëtist.
Op dat moment was ik er nog steeds heilig van overtuigd dat ik voor de rest van mijn leven mensen zou begeleiden en adviseren op het gebied van gezonde voeding, afvallen en fitter worden. Alleen had ik één belangrijk, zeer cruciaal ding over hoofd gezien, want cliënten werven bleek niet echt mijn ding. Daar bleek ik te introvert, onzeker en verlegen voor te zijn. Dus na een jaar het geprobeerd te hebben, viel het kwartje en heb ik er een punt achter gezet.
Wat wil ik écht?
Om de tijd te overbruggen, bezig te zijn en inkomsten te hebben, ben ik aan de slag gegaan op de klantenservice van Coolblue. Hier heb ik veel geleerd, maar vooral dat dit niet mijn ding voor lange tijd was. Dus ben ik verder gaan kijken en kwam ik per toeval de interne vacature voor planner tegen. Ondersteunend belangrijk werk op de achtergrond, het sprak me meteen aan. Ook hier heb ik veel geleerd, met name hoe het is om in een dynamische organisatie te werken, te presenteren voor groepen, onder druk te werken, adhoc te switchen, maar ook om dingen los te laten. Maar bovenal heb ik ontdekt dat ik administratieve taken, zoals voorbereiden, plannen, rapporteren en archiveren erg leuk vind. Met name omdat je hierbij niet zo in de picture hoeft te staan (lees buiten mijn comfortzone hoef te komen).
Wie ben ik?
Maar, ik voelde me nog steeds niet helemaal op mijn plek en was ik er nog niet van overtuigd wat ik nu écht wilde en dat werkt toch wel verstikkend. Zeker als je leeft in een maatschappij die gericht is op vooruitgang en ontwikkeling, waarin uiterlijk een grote rol speelt en waarbij je het gevoel hebt continue te moeten presteren of beoordeeld te worden. Daarom wilde ik altijd het allerbeste uit mezelf halen. Elke keer probeerde ik om nog aardiger, beter, sterker, slimmer en mooier te zijn. Ik vergeleek mezelf met anderen met als gevolg dat ik me authentieke zelf begon kwijt te raken.
En dat is niet leuk. Voor een periode heb ik dan ook alles behalve lekker in mijn vel gezetten. Ik maakte me druk over anderen, maar ook om niks. Althans dat bleek vaak achteraf. Vaak waren het vooral mijn eigen gedachten die mij in de weg zaten. Ik dacht dan dat ik het toch niet kon of dat anderen het allemaal veel beter voor elkaar hadden en dat het mij allemaal toch niet meer ging lukken… uiteindelijk werd ik zelfs bang voor dingen die nog moesten komen… en waarbij ik uiteindelijk maar afhaakte uit angst voor het onbekende. Hoe vaak ik wel niet van slag ben geweest doordat iets niet liep zoals ik had gepland. Maar goed terwijl de tijd door tikte, zat ik daar met eetbuien en met de moed in mijn schoenen. Ik voelde me echt een mislukte twintiger. Want ja, als midden twintiger mag je toch wel verwachten dat je inmiddels weet wat je wil?
En zo is Femme Fitaal ontstaan
En fin. Op het diepte punt kwam ik bijna niet meer buiten, probeerde ik sociale contacten zoveel mogelijk te vermijden, at ik de verkeerde dingen en ging ik me alleen nog maar ellendiger voelen. Tot het moment dat ik besefte dat datgene wat mij in de weg stond ikzelf was. Ik heb het roer omgegooid. Ik ben goed voor mezelf gaan zorgen. Niet alleen fysiek (met gezonde voeding en krachttraining), maar ook mentaal.
En nu doe ik alleen nog maar dingen waar ik blij van wordt. In plaats van het negatieve, focus ik me op het positieve. Niet alleen in het dagelijks leven, maar ook betreffende mijn lichaam. Voor mij geen obsessief gedrag (meer), stress om eten of overcompensatie met sporten. Ik doe niets meer dat ten koste gaat van mijn eigen geluk. En als er een keer iets niet goed gaat, so be it. Shit happens, maar mezelf daarvoor afrekenen, no way. En klagen? Dat al helemaal niet. Als er iets is dat ik geleerd heb, dan is het dat klagen ontzettend veel energie vreet en je uiteindelijk geen stap verder brengt. De tijd die je kwijt bent aan klagen kun je beter besteden aan het praten over geweldige ideeën en ervaringen waardoor je elkaar versterkt, inspireert, motiveert en opbeurt als dat nodig is. En dat wil ik ook met Femme Fitaal uitstralen.
Denk niet in problemen, maar in mogelijkheden
Dat klinkt nu makkelijk, maar vergis je niet, dat heeft zeker de nodige voet in de aarde gehad. De kunst is om te leren accepteren dat shit happens. Dat je lichaam niet perfect is, maar dat dat oké is. Door te focussen op dingen waar je niet tevreden over bent, werk je vanuit een negatieve gedachte aan jezelf. Onzekerheid gaat er niet voor zorgen dat je jezelf motiveert om in actie te komen. Het is dan ook belangrijk trots te zijn op elke stap die je maakt. Want als jij het al niet doet, wie dan wel? Je bent verantwoordelijk voor je leven en de keuzes die je maakt. Je bent óf jouw grootste saboteur óf je bent jouw grootste motivator. Choose wisely! In plaats van jezelf continue te straffen en je zelfvertrouwen de kop in te drukken, kun je ook gewoon besluiten lief te zijn voor jezelf.
Want streven naar perfectie is streven naar falen, omdat vroeg of laat iedereen wel eens te maken krijgt met obstakels, tegenslagen of een terugval in oude patronen. Een misstap begaan is vooruit en niet achteruit. Het geeft aan dat je in beweging bent en bezig bent met ontwikkeling. Een assertieve houding aannemen is daarom altijd beter dan passiviteit. Je kunt zoveel meer bereiken als je maar actie onderneemt. Het is daarbij goed om te laten zien waarom je bepaalde keuzes maakt of een bepaalde mening hebt en de gevolgen daarvan te ervaren. Ook als dit niet direct tot de resultaten leidt die je in gedachte had. Door het maken van fouten (lees leermomenten) ondervind je wat wel en wat niet voor je werkt.
Gezond leven gaat met (af)vallen en opstaan
Wanneer je iets “nieuws” wil bereiken, zul je “nieuwe” keuzes moeten maken, “nieuwe” stappen moeten nemen. En toegegeven, dat is best eng. Ik merk dan ook dat ik heel snel het bijltje er bij neer kan leggen zodra het mij maar even iets te warm onder mijn voeten wordt. Met name als dingen juist (nog) onbekend of nieuw voor me zijn of dingen waarvan ik denk dat ik het toch niet kan. Het betekent namelijk dat je uit je comfortzone zal moeten komen. De kunst is om je hierdoor niet af te laten schrikken. Besef goed dat dit er allemaal bij hoort. Die comfortzone is dan wel heel bekend, veilig en vertrouwd, maar gaat je vaak niet brengen waar je wilt zijn.
Je kunt namelijk nog zoveel advies inwinnen en alle research in de wereld doen (wat overigens geen gek idee is), maar dat biedt niet per definitie garantie voor een gezonde toekomst. Ik mag dan wel bekend zijn met de wereld van voeding en diëtetiek en ik zou als geen ander moeten weten wat het is om gezond te zijn, maar de waarheid is, dat ook ik hard voor mijn gezondheid werk. Ik worstel ook af en toe nog steeds, maar ik doe me best. En daar gaat het om: doen!
Gezondheid komt niemand aanwaaien
Iedereen (ook een Kim K. of Doutzen) zal er hoe dan ook voor moeten werken. Iedereen met zijn eigen startpunt en zijn eigen motivatie. Mijn belangrijkste motivatie om gezond te eten, regelmatig te sporten en plezier te maken, is omdat ik me goed wil voelen. Daarnaast ben ik best bang voor alzheimer, dementie, kanker, hart- en vaatziekten en alle andere (veel voorkomende en vaak omkeerbare) ziekten en aandoeningen. Vaak geassocieerd met slechte eetgewoonten en weinig beweging.
Nu wil ik je niet bang maken en het is ook niet dat ik continue in angst leef. Zeker niet, want laten we eerlijk zijn, slechte dingen gebeuren. Ik kan aangereden worden door een auto, ik kan ziek worden, ongeacht hoe goed ik ook voor mijn lichaam zorg. Er zijn nu eenmaal altijd vervelende dingen die je kunnen overkomen, dingen waar je geen controle over hebt. Dat is hoe het is, daar kun je niets aan veranderen. Maar waar ik wel wat aan kan doen en waar ik wel enige invloed op heb, is op hoe ik me voel. Met mijn ‘gezonde’ manier van leven probeer ik daar dan ook het beste van te maken.
En dat doe ik geheel op mijn manier. Ik laat me niet meeslepen in de zoveelste trend of hype. Dat vind ik zo’n zonde van mijn tijd en geld. Daarom wil ik juist op een no-nonsense manier mijn kennis en ervaring bundelen en delen, zodat iedereen de kaarten in handen heeft om te werken aan een sterke en gezonde ik. Niet omdat anderen dit van je verwachten, niet voor de likes op facebook of instagram, maar puur voor jezelf. Omdat jij je goed wil voelen.
