Mijn nieuwe motto: leven vanuit liefde en vertrouwen4 min leestijd

Ben je net zo’n control-freak als mij en heb je in je hoofd alles al uitgestippeld? Maak je je druk over hoe andere mensen zich gedragen? In welke volgorde dingen moeten gebeuren en hoe je leven zich moet ontvouwen? En als het leven dan anders uitpakt? Voel je je dan gespannen en gefrustreerd? Zonde van je energie toch? Zeker wanneer je beseft dat “deze controle” slechts een illusie is, gebaseerd op angst en wantrouwen.

Het leven zit vol potentiële situaties die je angst aan kunnen jagen. Gebeurtenissen waarvan je hoopt dat die je nooit zullen overkomen. Wat als je vriend/partner plotseling overlijdt? Als je te horen krijgt dat je een agressieve vorm van kanker hebt? Of dat je bij een kinderwens te horen krijgt dat je mss wel nooit kinderen kunt krijgen? Of dat als je eenmaal kinderen hebt dat er wat met je kind(eren) gebeurd? Of een ander familielid dat dicht bij je staat?

Je moet er toch niet aan denken dat zo iets echt zou gebeuren, maar dat doe je toch. Je vreest dit soort scenario’s, omdat je bang bent voor de vreselijke gevoelens die je dan zult voelen.

Feit is dat je niet kunt weten wat er in de toekomst zal gebeuren, laat staan hoe je je in de toekomst zal voelen. Je kunt niet weten wat je zal denken of hoe je zal reageren. En dat hoef je ook allemaal niet te weten. Wat zeker is, is dat je in het moment iets zal voelen en iets zal denken. Het leven ontvouwt zich vanzelf, en trekt zich niets aan van jouw wensen. Je kunt het leven niet afdwingen en dus heeft het ook geen zin om je zorgen te maken of je angstig te voelen.

Angst komt voor 100% uit jezelf.
Uit je gedachten in het moment.

In je hoofd ben onbewust bezig met gedachtes over het verleden of de toekomst. Die gedachten maken je onrustig. Je blijft in je hoofd bezig met dingen die je niet kunt veranderen. Houdt vast aan boosheid, verdriet of frustratie. Allemaal negatieve emoties. Gedachten en emoties die onnodig veel energie kosten. Of je maakt je zorgen over wat er straks, morgen of overmorgen allemaal mis kan gaan. Je denkt aan wat je niet wilt dat er gaat gebeuren. In je hoofd verzin je allerlei problemen die in werkelijkheid niet bestaan. Die gedachten maken je onrustig en bang.

Ik heb er zelf ook een houtje van. In de vorm van leeuwen en beren, geerft  van mijn moeder.

Maar ik heb een manier gevonden om ermee om te gaan. Tegenwoordig als ik geconfronteerd word met mensen, die een negatieve gedacht of emotie bij mij oproepen, dan denk ik “liefde” en dit woord spreek ik ook in stilte uit “liefde”. Zoals ik het nu zeg klinkt het misschien wel wat suf, maar echt, voor mij werkt het. Want wat ik daarmee tegen mezelf zeg is, geef je energie aan hetgeen dat je tot leven brengt, niet aan hetgeen dat je boos en gefrustreerd maakt en je van binnen opvreet.

Angst creëer jezelf

Hetzelfde principe pas ik ook toe op situaties of gebeurtenissen die angst of negatieve emoties oproepen. Situaties die ik uit diezelfde angst vaak vermijd waardoor ik mezelf een hoop leuke dingen in het leven onthou.

Ik vervang dan alleen het woord “liefde” voor “vertrouwen”.  Want wat ik wil is vertrouwen hebben in de situatie. Vertrouwen dat het goed komt. Ook als het niet loopt zoals ik verwacht had. Want vertrouwen is ook er van uitgaan dat alles uiteindelijk wel ergens goed voor is. Ook als je op dat moment nog niet ziet HOE iets goed kan komen, weet dat dat uiteindelijk wel gebeurt. En als het niet goedkomt…zoals jij dat bedacht had of zou willen…dan is dat ook goed. 

Vertrouwen = loslaten

Vertrouwen betekent ook loslaten. De eis loslaten dat dingen op jouw manier, op jouw tijd moeten gebeuren. Vertrouwen betekent controle en grip loslaten en je natuur zijn eigen gang laten gaan. Ja, jij bent geweldig. En ja, jij weet meestal wat het best is. Maar sta eens open voor het idee dat dit ook voor anderen geldt. Dat zij óók geweldig zijn, en dat hún manier minstens zo goed is als de jouwe. Jouw manier is niet dé manier. Jouw manier is slecht een manier.

Heel natuurlijk

En als we het dan toch over natuur hebben… Kijk eens om je heen. In de natuur. Ook daar zie je dat uiteindelijk alles wel goed komt. Zelf als een heel natuurgebied is afgebrand en je er geen leven meer mogelijk acht, dan zie je dat daar na verloop van tijd toch weer natuur tot leven komt. Als de mens zich er niet mee bemoeit, dan ‘regelt’ de natuur alles zelf. Dan gebeuren dingen zoals ze bedoeld zijn te gebeuren. 

Alles…maar dan ook alles in de natuur heeft zijn eigen ritme, zijn eigen manier van doen en leven. Ook…of ik zou eigenlijk moeten zeggen vooral…als wij ons er niet mee bemoeien. De zon komt op en gaat weer onder. Eb en vloed komen en gaan in hun eigen ritme. Dag en nacht, zomer en winter… we gaan er blindelings van uit dat het gewoon gebeurt. We vertrouwen er op dat alles gaat zoals het moet gaan.

Wij zijn ook natuur

En wat voor een. Een mooier staaltje natuur dan de mens zelf kan ik mij niet bedenken. Allereerst blijft het wonderlijk hoe uit vrijwel niets een heel nieuw mensje kan ontstaan. En dan al die processen die gewoon hun eigen gang gaan. Die zolang je leeft ook zonder dat je je ervan bewust bent door blijven gaan.

Denk aan:

• Het kloppen van je hart.
• Het groeien van je haren en je nagels.
• Het vernieuwen van je huid.
• Je ademhaling, die ook als je slaapt gewoon doorgaat.

We vertrouwen er blindelings op dat die processen gewoon gaan zoals ze gaan. Omdat we weten dat we er toch geen bewuste invloed op hebben. Het gaat vanzelf. Of je nu wilt of niet…

Maar wat doen wij mensen?
Terwijl we eigenlijk ook gewoon een veredelde diersoort zijn…wij willen alles tot in de puntjes onder controle houden. Bij gebrek aan vertrouwen op onze eigen natuur (de kracht van ons lichaam) vertrouwen we liever op boekenwijsheid en calculaties.

Zelfvertrouwen

We mogen best wat meer uitgaan van onze eigen instincten en vertrouwen op onze intuïtie. Het is natuurlijk prachtig dat je soms iemand om raad kunt vragen. Maar de echte antwoorden liggen altijd in jezelf. Diep van binnen weet je wat wel goed voor je is en wat niet.

Als je daar op durft te vertrouwen, als je daar van durft uit te gaan…dan maak je enorme sprongen richting leven naar je eigen natuur. Naar leven zoals je diep van binnen bent. Als je zo kunt leven, dan hoef je nooit meer bang of onzeker te zijn.

Vertrouwen, hoe doe je dat?

Door het gewoon te doen. Kies voor een levenshouding waarin je vertrouwt op je eigen gevoel, je intuïtie en je eigen beslissingen. Ook als het je niet altijd brengt wat je wilt. Of juist dan. Want als alles naar je zinnetje gaat…dan is het wel heel makkelijk om te vertrouwen. Maar juist als het niet gaat zoals je wilt… is vertrouwen the key. Doe wat je denkt dat goed is en ga ervoor. Onderweg kun je altijd nog bijsturen. 

Er is geen falen, alleen feedback. 

Zo wil ik leven