EINDEJAARSCONFERENTIE 2020-202111 min leestijd

2020. In één woord wat was je: intens. En wat ben je voorbij gevlogen. En misschien is dat maar goed ook.
Ik zal eerlijk zijn, ik heb wat betreft COVID-19 niet een heel zwaar mentaal jaar gehad (wel door andere dingen, haha). Ik ga nauwelijks naar festivals, concerten of discotheken. Ik heb niet echt een vriendengroep maar losse vrienden die ik eens in de zoveel tijd zie.

2020 begon in januari met het verdrietige nieuws van de miskraam. Waar ik in eerste instantie met een paar dagen wel van af dacht te zijn, bleek uiteindelijk tot zo’n beetje eind augustus als een vervelende nasleep aan te houden. Want vanaf april t/m eind augustus heb ik elke dag last gehad van een behoorlijk opgeblazen buik. Ik stond ermee op en ging er mee naar bed. Op een gegeven moment was het zo erg dat mensen in mijn omgeving zich gingen afvragen of ik echt zeker wist dat ik niet (meer) zwanger was. Uiteindelijk toch maar naar de huisarts geweest en op advies probiotica gaan slikken. Wonder boven wonder kwam mijn oude vertrouwde platte buikje (van voor de zwangerschap) weer terug. Helaas was het toen al eind augustus. Of het nu door de probiotica kwam of omdat mijn uitgerekende datum ook eind augustus lag (of een combi van beide) weet ik niet, maar wat was ik blij dat ik mij eindelijk na ruim een half jaar weer mezelf voelde.

Mike bloeit op

In de tussentijds ging het gewone leven natuurlijk ook gewoon door. Mike was eind februari begonnen met zijn nieuwe job bij Van Iperenen op de afdeling voor biologische gewasbescherming. Al snel merk ik dat het werk hem daar echt goed doet. Mike is vrolijk en vol energie. Hij begint vroeg om 07:00 uur. Maar lijkt totaal geen moeite te hebben met het vroege opstaan. Vaak nog voor de wekker gaat, springt hij al uit bed. En ‘s avonds is hij vaak eerder thuis dan mij en tref ik hem al kokend in de keuken aan. Helemaal happy en gelukkig. Zo heb ik hem lange tijd niet gezien. Daarnaast is hij ook nog als freelance Alert Maker op Fiverr gestart. Iets dat hem echt op het lijf geschreven lijkt. Ondernemend, creatief, mensen blij maken en flexibel. Ik zou zeggen check vooral even zijn Gig op Fiverr of instagram om te zien wat voor geweldigs hij allemaal maakt.

COVID-19

Je zou het bijna zijn vergeten, maar begin maart kwam ook nog even het COVID-19 virus om de hoek kijken. Een virus met desastreuze gevolgen dat de hele wereld raakte. Alles waarvan we dachten dat het normaal was, was plotseling helemaal niet meer normaal. Cafetaria, sportclubs, restaurants, scholen, kappers…Bijna alles ging dicht. De meeste kinderen konden niet meer naar school of naar de opvang en speelden onvermijdelijk vooral in en rondom huis. Pubers verveelden zich en de (thuiswerkende) ouders wisten zich geen raadt.

Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen, een frisse neus te halen of om de hond uit te laten. Mensen die hoesten, niezen en/of koorts hadden en alle mensen met een verlaagde afweer werd verzocht om binnen te blijven. Mensen moesten zoveel als mogelijk werken vanuit huis. Jongeren kregen online les. Een groot deel van de ondernemers dreigde al snel in de problemen te komen. En ondertussen maakten ziekenhuizen zich op voor de toestroom aan ernstige zieke mensen die zich zouden gaan melden. Operaties en onderzoeken werden uitgesteld…

Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven mocht niet meer. Iedereen zoveel mogelijk op minimaal 1,5 meter afstand van elkaar. Vakanties, feestjes en andere sociale aangelegenheden werden gecanceld. Waaronder ook de vlucht met mijn zusjes naar Zadar (Kroatië) eind mei/begin juni. Het bleef niet alleen bij mijn vlucht, maar mijn hele vakantie werd ingetrokken. We bleken alle hulp in het ziekenhuis hard nodig te hebben.

We zagen weliswaar minder patiënten. Maar alle spreekuren moesten herzien worden, afspraken omgezet naar een telefonische of verzet naar een later moment. En dat betekenende heel veel patiënten bellen. Ondertussen ging de strikt noodzakelijke zorg gewoon door en werden wij platgebeld door bezorgde patiënten met allerlei vragen over hun gezondheid en/of hun afspraken. Kortom: het was een chaotische, drukke, hectische, onzekere periode. Want niemand wist immers hoe lang dit ging duren.

Stof tot nadenken

Thuiswerken werd met spoed breed geïntroduceerd. Het was plots klap een stuk rustiger op de weg en buiten (zeg maar gewoon stil). Iets wat ik overigens totaal geen probleem vond. Met de wereld die tot stilstand kwam besefte mensen ineens weer wat nu echt essentiële beroepen zijn: zoals zorgpersoneel, docenten, agenten, mensen in de logistiek, schoonmaak etc. Deze mensen werden helden genoemd omdat zij keihard gewerkt hebben om alles draaiende en in het gareel te houden. En dat terwijl deze mensen drie, vier keer minder verdienen dan bijvoorbeeld een accountant.

Nu konden we echt wel zonder de meeste accountants. Maar als deze crisis een ding duidelijk heeft gemaakt, dan is het wel dat we niet zonder deze ‘vitale’ beroepen kunnen. We kregen van uit alle hoeken dank- en steunbetuigingen. Van een bemoedigend applaus tot aan gratis maaltijden die uitgedeeld werden en gratis vervoer van- en naar het ziekenhuis voor zorgpersoneel. Ook de overheid sprak zijn waardering uit, in wat in mijn ogen een blijvende herwaardering van het salaris had moeten worden, uiteindelijk slechts een eenmalige bonus werd.

Nieuw doel 2021

Nederland vermeed in tegenstelling tot andere landen een volledige lockdown. Een volledig verbod om de straat op te gaan, heeft niet altijd een meerwaarde. Weliswaar kan het nieuwe coronavirus zich dan nog minder gemakkelijk verspreiden, maar ook niemand bouwt dan immuniteit op tegen het virus. Aangezien het virus wereldwijd verspreid is, was de kans groot dat na het opheffen van een lockdown veel mensen alsnog in een korte periode tegelijk ziek zouden worden en zo een piek veroorzaakten. Met een volledige lockdown stel je dus vooral het moment uit dat er veel mensen tegelijkertijd ziek worden, en dat wil je de zorg niet aan doen.

Maar niets was minder waar, want nadat het in de zomer de goede kant op leek te gaan met de cijfers en de maatregelen mondjes maat versoepelt werden, mensen het er toch nog even van namen en op vakantie/naar het strand gingen, kwam er in de herfst de onvermijdelijk tweede piek. Opvallend was dat je bijna niemand hoorde over een griepje. Iedereen had opeens als hij ziek was last van corona en dat terwijl dit normaal gesproken het seizoen van de griep is.

Maar goed de zorg was nog maar net bekomen was de eerste golf of we konden ons alweer opmaken voor een tweede. Gelukkig wisten we nu grotendeels al wat ons te wachten stond en hoe we moesten handelen. Dat scheelde. Maar wat je wel merkte was dat de lontjes bij iedereen (zowel collega’s als patiënten/bezoekers) een stuk korter werden. Waar tijdens de eerste golf nog volop begrip en steun was, was dat nu beduidend minder.

En zo kroop het jaar 2020 langzaam maar zeker voorbij waarin vooral de pandemie een groot deel van de tijd opslokte. Veel verjaardagen/feestdagen zijn niet of nauwelijks gevierd. Iets wat ik wel moeilijk vond, omdat ik graag mijn familie bijeen breng. Want ze een knuffel geven of even lekker stevig beet pakken, kon niet. Tenminste niet als je het risico wilt lopen dat je elkaar (mogelijk) aansteekt. Met de tijd die verstreek voelden relaties als deze steeds afstandelijker en killer.

En toen kwam de tijd waar iedereen naar uitkeek de feestdagen (sinterklaas, kerst en oud en nieuw). Eén ding was een meevaller dit jaar en dat is dat ik niemand over de zwartenpietendiscussie gehoord hebt. Daar waar je normaal pas na 5 december kerstversieringen ziet verschijnen, was dit nu al vanaf begin november. En mij hoor je niet klagen. Ik vind het wel wat hebben, als die lichtjes.

Ooit…

Ooit komt er een moment waarop de pandemie voorbij is. Maar ook dan blijft er een risico bestaan dat het virus (of een ander soort virus) de kop opsteekt. Daarom is het nu belangrijker dan ooit om gezonder te gaan leven. Hoe fitter je bent, des te minder kans op (ernstige) complicaties tijdens ziekte. Even voor de duidelijkheid ook al heb je immuniteit opgebouwd dan nog is dat geen garantie dat je niet meer ziek kunt worden van een (griep) virus. Virussen veranderen continue en zoals nu met Covid-19 ook het geval is kunnen er dus ook relatief nieuwe soorten ontstaan waartegen wij dus geen of onvoldoende weerstand hebben opgebouwd. Dus ook met een vaccin voor dit virus, wil niet zeggen dat je voor alle andere virussen ook meteen immuun bent.

De belangrijkste boodschap die ik je dan ook mee kan geven is stop met roken, beweeg elke dag minimaal 30 minuten, eet gezond, vermijd onder- of overgewicht en creëer een gezonde leefomgeving voor jezelf. Dat betekend naast voorgaande punten ook voldoende slaap, ontspanning en een goede hygiëne.

En ja dan heb je ook nog het milieu

Dat wij iets aan de CO2 uitstoot en het milieu kunnen doen, is wel gebleken. Zodra het virus zijn intreden deed, daalde al vrij snel de CO2 uitstoot. En dat allemaal omdat er minder verkeer op de weg en in de lucht was (er werd niet of minder gevlogen en er waren beduidend minder files), industrieën draaiden op een lager pitje en er was minder bedrijvigheid.

Minder vluchten betekende ook minder toerisme. Vooral in Venetië was dat goed te merken. Op het San Marcoplein wemelt het normaal gesproken van de toeristen, maar door de Italiaanse lockdown bleven ook zij weg. Niet alleen het openbare leven lag plat, maar ook de wereldberoemde gondels. Het water in de kanalen was daardoor nog nooit zo schoon geweest. Er ging een filmpje rond waar je de vissen kon zien zwemmen. Iets dat in jaren niet was voorgekomen.

Ook in China waar de wereldwijde uitbraak begonnen is, is de lucht in jaren niet zo schoon geweest. Satellietbeelden van NASA lieten een drastische daling zien van de vervuiling boven China. De hoeveelheid stikstofdioxide in China zou al met 25 procent zijn afgenomen en een kwart minder uitstoot van schadelijke broeikasgassen. Om je een indruk te geven: dat is ongeveer de totale CO2-uitstoot van Nederland, in een héél jaar!!

Maar ja, minder verkeer, minder reizen, minder toerisme, minder productiviteit, er hangt uiteindelijk ook een duur prijskaartje aan met een economische crisis en stijgende werkeloosheid als gevolg. Het is dus een spagaat waarin wij ons bevinden. Aan de ene kant heb je het milieu en aan de andere kant onze welvaart. We willen het één niet ten koste laten gaan voor het andere. Al mag wel duidelijk zijn dat onze welvaart meer prio lijkt te hebben dan het mileu. Maar weet je uiteindelijk zal moeder natuur aan het langste eind trekken. Wij kunnen alles naar de knoppen helpen, maar de aarde komt altijd terug. Of de mensheid dan nog bestaat en of de aarde voor ons dan nog leefbaar is, is een tweede. Maar hé ook al zou dat niet zo zijn dan hebben we in ieder geval wel een welvaart op om terug te vallen (voor wat dat dan nog waard mag zijn).

Ik denk in zo’n crisis als deze dat degene die zich het snelst kunnen aanpassen (survival of the adaptable), de beste kans tot overleden hebben. Of dit nu bedrijven zijn die op de oude voet niet verder kunnen vanwege de corona maatregelen en daardoor een nieuwe/andere (evt. tijdelijke) weg inslaan of dat dit mensen zijn die risico lopen op zware complicaties als gevolg van hun leefstijl en daarom besluiten het roer drastisch om te gooien en aan hun gezondheid te werken, maakt daarin niet uit.

Je gunt het niemand om door corona dood te gaan of dierbaren te verliezen.
Wat ik wel hoop is dat hun lijden/sterven niet tevergeefs zal zijn.

Kap met dierenhandel/fokkerij

Oh ja en iedereen die zich er schuldig aan maakt, zou ook eens moeten kappen met hun al dan niet illegale handel in wilde en exotische dieren. Want dat is een belangrijke (zo niet de belangrijkste reden in mijn ogen) waarom dit soort virussen überhaupt de kans krijgen om zulke wereldwijde epidemieën te veroorzaken.

Kijk maar naar SARS, een soortgelijk coronavirus dat in 2002 en 2003 tot een wereldwijde epidemie met bijna 800 doden leidde. Bijna twintig jaar geleden, in de winter van 2003, dook dit toen nog onbekende virus op dierenmarkten in het zuiden van China op. Maar ook dit nieuwe COVID-19 virus lijkt te zijn voortgekomen uit de handel in wilde dieren. Volgens CNN wordt er op de markt ‘South China Seafood City’ in Wuhan meer dan alleen vis en seafood verkocht. In een video is te zien dat er ook wasbeerhonden en herten in kooien te koop worden aangeboden. Als dieren in slechte onnatuurlijke omstandigheden en met veel stress gevangen zitten, is de kans groter dat ze ziek worden en virussen afscheiden.

Dat komt omdat zowel het SARS-virus als het nieuwe Covid-19-virus zogenaamde zoönotische ziekteverwekkers zijn, oftewel infecties die eerst bij wilde dieren voorkomen en pas daarna overslaan op de mens. Zoönotische virussen behoren tot de gevaarlijkste ter wereld. Zo ontstonden het aidsvirus HIV, Ebola en het H5N1-griepvirus allemaal in het wild voordat ze door nauw contact tussen (wilde) dieren en mensen op de mens werden overgedragen en tot internationale epidemieën leidden.

Het COVID-19-virus, genaamd SARS-CoV-2, wordt ook verondersteld afkomstig te zijn van Afrikaanse schubdieren die massaal gestroopt worden, zo hebben wetenschappers vastgesteld. De schubben gaan via criminele organisaties naar China om er traditionele medicijnen van te maken in poeder en pillen. Het vlees wordt door Chinezen als delicatesse gezien. De kans bestaat ook nog dat het virus is overgesprongen van vleermuizen op schubdieren. Op de markten in China worden vele, vaak met uitsterven bedreigde diersoorten verhandeld. Dus kruisbesmettingen kunnen makkelijk plaatsvinden.

Het zorgt er dus niet alleen voor dat hele rassen met uitsterven bedreigt worden, maar ook hoe meer van dit soort exoten op de medicijn- of menulijst komen te staan, hoe groter het risico wordt dat er nog meer uitbraken van dit soort tot nu nog onbekende ziektes zullen plaatsvinden.

En dat gezegd hebbende zou het ook niet verkeerd zijn om onze eigen vleesconsumptie onder de loep te nemen. Want onze vleesconsumptie zorgt ook voor een grote vraag naar veehouders. En hoe groter de vraag, des te meer dieren gefokt en gehouden moeten worden om hierin te voorzien. En het liefst dan ook nog tegen een niet al te hoge prijs. Dus zo goedkoop mogelijk, zoveel mogelijk. En dat kan niet anders dan ten koste gaan van de kwaliteit. Meer dieren in kleine hokjes bij elkaar, uit hun natuurlijke habitat geplukt en opgefokt voor jouw maaltijd. Wat gebeurt er als je dat op grote schaal doet, dan is de kans groot dat die dieren ziek worden. Er worden niet voor niks in sommige fokkerijen antibiotica gebruikt. Dat is juist om dit soort ziektes te voorkomen. Maar echt gezond is het natuurlijk niet. En als je het te veel en te lang gebruikt kunnen die bacteriën en virussen ook nog is resistent worden en uiteindelijk als nog plagen en epidemieën zoals COVID-19, vogelgriep, gekke koeienziekte etc. veroorzaken. En dan is het nog maar een kleine stap naar de mens.

Hoogtepunten 2020

Genoeg over die pandemie. 2020 lijkt nu alleen maar een grote ellende geweest, maar er zijn ook echt nog wel leuke dingen gebeurt. Zo is mijn vriendin Anouk in juni bevallen van haar zoon Alain. Een heel vrolijk, gezellig, schattig en lief mannetje.

Mijn nichtje beviel in september van haar zoon Bram. En mijn zusje Nandine is op moment van schrijven in verwachting van haar zoontje (en mijn neefje) en kan elk moment bevallen.

In het begin had ik het er wel moeilijk mee, vooral ook toen die miskraam nog zo nasleep had, was het toch wel moeilijk om het los te laten en een plekje te geven. Daarbij heeft het delen van de pijn door erover te praten, te schrijven en te lezen (o.a. de verhalen van Meghan Markle, Chrissy Tiegen en Michelle Obama) mij enorm geholpen.

Want eerlijk is eerlijk een miskraam voelt soms als falen. Het doet pijn en veroorzaakt een hoop verdriet (en soms ook schaamte), maar ik weet nu ook, hoe gek het misschien ook klinkt, dat de miskraam er was om mij te beschermen. Bijv. tegen een kindje dat uiteindelijk niet levensvatbaar zou zijn of levenslang zeer intensieve zorg nodig zou hebben. En daarvoor ben ik mijn lichaam dankbaar.

30 jaar

Oef ja, ik zou het bijna vergeten, maar dit jaar was ook het jaar waarin ik 30 ben geworden, mijn vader 60 en waarin mijn ouders 35 jaar getrouwd waren. Reden dus voor een ‘aangepast’ feestje. Zo ben ik met mijn ouders, zusjes en aanhang een weekje weggeweest naar Exloo (Drenthe). Iets waar ik wel echt naar uitgekeken heb. Aangezien de laatste vakantie dankzij de Corona crisis een jaar geleden was, was ik er wel echt aan toe. De laatste weken werd ik steeds vermoeider en liep ik echt op mijn tandvlees. Hoogtijd dus om die batterij van mij even flink op te laden.

En ik heb mezelf getrakteerd op een e-bike. Zodat ik ook met flinke tegenwind nog op de fiets naar mijn werk kan. Inmiddels heb ik er alweer ruim 2000 km op zitten en kan ik wel stellen dat ik er super blij mee ben.

Wat heb ik van mijn doelen voor 2020 gebrouwen?

In de eindejaarconferentie van vorig jaar schreef ik dat ik nog meer kennis wilde vergaren en dan met name op het gebied van gezondheid, overleving en zelfstandigheid (dingen leren die je in het dagelijks leven en bij problemen/crisissituaties handig zijn om te weten/te kunnen). Of ik hier stiekem een vooruitziend oog had, weet ik niet, maar dat het goed van pas kwam in 2020 is één ding dat zeker is. Zo heb ik het SAS survival handboek aangeschaft en een overlevingspakket gebouwd. Gelukkig heb ik het nog niet nodig gehad, maar een goed voorbereid mens telt voor twee.

Verder wilde ik ook doorgaan met 2x per week krachttraining in heel 2020 om te kijken wat dat voor effect op mijn lichaam had. Helaas heeft COVID-19 daar een beetje roet in het eten gegooid. Omdat werk en die hele coronatoestand de afgelopen maanden zoveel energie heeft gekost, heb ik mezelf er niet elke week twee keer toe kunnen zetten om te sporten. Op momenten was ik gewoon zo moe, dat ik alleen maar wilde slapen.

Herinneringen maken

Ook sprak ik een wens uit waarin ik hoopte dat alle mensen die mij dierbaar zijn ook lekker in hun vel zitten, gelukkig zijn en in goede gezondheid mogen verkeren. En dat wij een mooi jaar tegemoet mochten gaan waarin we samen allemaal mooie nieuwe herinneringen mochten maken. Nu hebben we wel een aantal herinneringen gemaakt (zie hierboven), maar het was wel een gek jaar wat familie bezoeken betrof. Lange tijd hebben we elkaar niet kunnen omhelzen, knuffelen of kusjes geven. Iets wat wij standaard altijd deden als we elkaar zagen. En dat is ook meteen één van de dingen die ik afgelopen jaar het moeilijkst heb gevonden, dat je je familie zo weinig ziet en als je ze ziet dat je afstand moet bewaren.

Doelen voor 2021

• Meer momenten vastleggen op foto. Kwam er tijdens het schrijven van deze blogpost achter dat ik afgelopen jaar zo weinig foto’s heb gemaakt dat ik niet eens geschikte foto’s kon vinden voor bij deze post.
• En als ik naar de toekomst kijk dan is mijn grootste wens een kindje. Ik vertrouw erop dat als de tijd rijp is dat zich vanzelf aan doet. Verder heb ik alles wat mijn hartje begeert, op gezondheidsvlak, werk, privé, financieel en in de liefde. En daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn.

Hoe heb jij 2020 ervaren?
En waar ben jij dankbaar voor?