Een oproep aan ons allemaal: stop met body shaming! Gewoon niet doen, oké.7 min leestijd

Your body is nobody’s bussiness. As much as my body is nobody’s bussiness. En toch zijn we er allemaal (inclusief mezelf) wel eens schuldig aan: bodyshaming.

“Zo jij houdt ook wel van lekker eten hè aan die buik van je te zien”. “Met die benen hoor jij geen rokjes te dragen.” Of als je afgevallen bent: “Niet meer afvallen hoor, mannen houden wel van een maatje meer”. Fat shaming. Skinny shaming. Er gaat werkelijk geen dag voorbij zonder dat er ergens sprake is van ‘body shaming’. En dat vind ik erg.

Ik hoef je niet te vertellen dat body shaming negatief, intimiderend en naar is. Maar wist je dat er iets is dat ik stiekem eigenlijk nog erger vind. Dat zijn van die mensen die online en masse hun foto’s delen smekend om goedkeuring. Vaak gaan deze foto’s gepaard met berichten dat men het ‘doodeng’ vindt om die foto te posten (waarop vaak een meer dan een goed lichaam staat), gevolgd door duizend reacties met applaus, en de volgende foto met een opgeluchte selfie en de ‘OMG thank you so much voor de lieve reacties op m’n vorige posts’.

Begrijp me niet verkeerd. In grote lijnen vind ik body positivity een ontzettend positieve trend! Ik zie steeds vaker dames (en heren) in alle vormen en maten, met pukkeltjes, littekens, sproetjes en/of andere oneffenheden voorbij komen. En als blijkt dat aan een foto of lichaam flink gesleuteld is, dan wordt dat niet lang meer altijd in dank afgenomen. Dus zetten we erbij #nofilter of #naturalbeauty.

Let wel, ik wil niet zeggen dat ik het niet toejuich om te laten zien dat je zo lekker in je vel zit. In tegendeel. Maar het feit dat we dat móeten doen, dat we willen laten zien, of dit blijkbaar zo voelen, dat hoe we er uit ziet (hoe dat dan ook is) écht écht OK is… is dat niet veel zorgwekkender dan alle #bodyshaming en #bodygoals bij elkaar?

Dus kappen met die shit, gewoon niet doen, oké

Ik ben dan ook tegen iedere vorm van body shaming en -hating. En ik ben, bij deze, dus ook tegen iedere vorm van voor het vragen van aandacht voor ‘die dappere vrouw die volgens de gezondheidsnormen wat te zwaar, te licht, te fit, te kort, te dun of te whatever’ is en bewust laat zien hoe body confident ze wel niet is. Van jezelf leren houden is de eerste stap richting een gezonder lichaam. Dat straal je uit, maar hoef je echt niet (ik herhaal: niet) te benadrukken.

Waarom is iedereen toch zo geobsedeerd door uiterlijk?

Zie je er goed uit, oh nou dan zul je ook wel veel succes en geluk hebben in je leven. Toch? De populairste meiden op school waren vroeger vaak ook de knapste meiden. En de hoofdrol in welke film dan ook wordt vaak gespeeld door een good looking acteur of actrice. En als je er wel eens before en after foto’s op nageslagen hebt dan zal het je niet ontgaan zijn dat mensen op de before foto erg depri overkomen en op de after foto zo blij als een ei. Alsof je niet blij en gelukkig kunt zijn met een maatje meer… Kortom: het is ons met de paplepel in gegoten. Om geliefd, gelukkig of succesvol te zijn, moet je er aantrekkelijk uit zien. En zeg nou zelf, wie wil dat nou niet.

Tenminste dat doen de media en reclamebureau’s je geloven. Er gaat dan ook veel geld om in de industrie om jezelf mooier, slanker en aantrekkelijker te maken. In de dieetindustrie alleen al gaan miljarden om. Om over plastische chirurgie, cosmetica en mode nog maar te zwijgen. Vrijwel alles wat je niet bevalt aan jezelf, kun je naar je hand (laten) zetten. Je kunt het zo gek niet bedenken of alles is ‘maakbaar’. Maar zul je ooit tevreden zijn? Of echt gelukkig?

Voer geen enkele dag oorlog met je lichaam.

Wat ik nu weet en wat ik zou willen dat ik wist toen ik een tiener was, is dat je jezelf niet moet willen veranderen om wat de media (of anderen) doen geloven wat je moet zijn. Want je bent mooi zoals je bent. Lekker in je vel zitten begint bij een positieve mindset. Van jezelf leren houden is dan ook de eerste en belangrijkste stap richting een gezonder en gelukkiger leven. Iedereen die je een slecht gevoel geeft over jezelf of op een andere manier demotiveert, kun je beste negeren. Of ontvolgen in het geval van social media.

Want dan… dan ben je afgevallen, dan vind jij (of een van die andere bodyshamers) wel weer iets anders om over vallen. Dan zijn het opeens je flaporen of is het je wipneus. Of ben je opeens te dun. In sommige mensen hun ogen is het gewoon nooit goed. En geloof mij, je wilt niet je hele leven in oorlog zijn met je lichaam. Wees daarom bodyconfident met jezelf. Meet jezelf met je eigen maatstaven en niet met die van anderen.

In een maatje 34 passen ten koste van je mentale gezondheid is het niet waard.

Wees niet bang: body positivity moedigt obesitas niet aan.

Wat body positivity wél doet, is laten zien dat je met elk lichaam mooi en gelukkig kunt zijn, ongeacht de negativiteit die je hebt meegekregen over alles wat niet slank en perfect is. En wat is er zo slecht aan een vrouw die zich goed voelt over zichzelf?

Toch is het zo dat we soms zo gefocust zijn op ‘mooi zijn’ dat we het aspect van ‘gezond zijn’ lijken te vergeten. Het komt soms over alsof we de trend body positivity gebruiken als excuus om een ongezonde leefstijl goed te praten. Mensen met zwaar overgewicht kunnen er inderdaad prachtig uit zien, maar feit blijft dat ze een hogere kans op verschillende ziektes en aandoeningen hebben. Datzelfde geldt overigens net zo hard voor mensen met ondergewicht, als voor mensen met een normaal gewicht die super slecht eten of nooit bewegen. Maar maakt iemand dat minder waard? Nee. En omdat iemand obees is of er anders uit ziet mag hij of zij daarom opeens niet op de cover van een magazine staan of foto’s van zichzelf op instagram zetten? Nee.

Al zal niet iedereen het op dat gebied met mij eens zijn. Volgens sommige mensen zou het zelfs verboden moeten worden. Want, zo luidt het argument, als er meer van ‘dit soort’ mensen in the picture komen gaan we nog denken dat het normaal is. En obesitas moet je niet willen normaliseren.

Maar wat is normaal anyways? Is het bijvoorbeeld normaal om één type lichaam in de media te laten zien?

Omdat je het waard bent.

Waar het in mijn ogen omgaat is dat je laat zien dat iedereen recht van bestaan heeft. Dat er respect is voor alle lichamen. Ongeacht hoe je er uit ziet of wat je gewicht is. Net zoals je het recht van bestaan hebt als je alcoholist bent. Of een seksverslaving hebt. Je hebt een recht van bestaan met welke stoornis, ziekte of mentale struggle dan ook – het is oké om iets te hebben waar je aan werkt. Iedereen heeft zijn of haar eigen (mentale) struggles. Die hebben we allemaal. En dat iemand laat zien dat zijn of haar geluk niet afhangt van een maatje meer of minder, daar kun je alleen maar diep respect voor hebben.

Die positieve mindset is dan ook iets dat ik toe juich en waar ik als onzekere tiener ook veel baat bij gehad zou hebben. Hoe denk je dat jonge meiden (en trouwens ook jongens) überhaupt een gezonde relatie met zichzelf kunnen krijgen als er via body shaming constant maar zo’n negatief stigma opgeplakt wordt bij mensen die ‘anders’ zijn dan de door de massa opgelegd ‘norm’.

Wat ik probeer te zeggen, is dat je tevreden kunt zijn over hoe je eruit ziet en tegelijkertijd kunt werken aan een fit en gezond lichaam. Van een plaatje of video alleen kun je niet opmaken wat iemand allemaal doet die er obees uitziet. Wellicht heeft ze net haar leefstijl omgegooid en is ze keihard bezig met afvallen, maar heeft ze nog een lange weg te gaan.

En heb je serieus enig idee hoe mensen extreem overgewicht ‘krijgen’? Overgewicht kun je hebben omdat je te veel eet of te weinig beweegt. En dat kan verschillende oorzaken hebben. Mentale problemen, trauma’s, fysieke beperkingen, ziekte (lange tijd bedlegerig) etc. Iets dat in het verleden is gebeurd en nog niet is verwerkt bijvoorbeeld.

Iedereen heeft zijn of haar eigen (mentale) struggles. Een negatieve comment zal daarbij zeker niet helpen. Integendeel. Hoe goed gedoeld ook. Zo’n comment kan juist heel demotiverend zijn. Eetstoornissen in de hand werken. Of in sommige gevallen zelfs aanleiding zijn tot zelfmoord. Dus waarom zou je blijven judgen op iemands uiterlijk?

Laten we kijken naar de mens achter het uiterlijk. Welk uiterlijk dan ook.

Het mag duidelijk zijn dat ik absoluut geen overgewicht of een obees lichaam promoot. Ik benadruk alleen de beoordelende kant van mensen. Want ik geloof er heilig in dat negativiteit meer negativiteit aantrekt. Een positieve wereld daar bereiken we niet alleen een gezondere leefstijl mee maar ook een gemoedelijkere. Iemand zal veel beter in staat zijn gezondere keuzes te maken, als de wereld gewoon iets positiever is. Door mensen met overgewicht geen recht van bestaan te gunnen in of uit de spotlight, zet je de negativiteit alleen maar voort.

Natuurlijk wil je de mensen waar je van houdt graag gezond en gelukkig zien, dat wil ik ook. Maar ervan uit gaan dat je wéét hoe iemands gezondheid in elkaar steekt puur door zijn of haar uiterlijk, is best naïef en vrij oppervlakkig. Zoals ik net al vertelde, zijn er belachelijk veel ‘ziektes’ en is er veel narigheid die niet aan de buitenkant te zien is. Een vrouw van 55 kilo kan net zoveel gezondheidsproblemen hebben als een vrouw van 95 kilo.

Gezondheid is meer dan gewicht. Dat iemand overgewicht heeft wil niet zeggen dat hij of zij ongezonder is dan iemand met een lager gewicht. Mentale gezondheid is ook een groot onderdeel van gezondheid. Niet alleen lichamelijk. Iemands uiterlijk is dan ook geen regelrechte lijn naar zijn/haar gezondheid en iedereen met een onzichtbare last zou dit moeten begrijpen.

Gezondheid zit niet aan de buitenkant.

In plaats van een vrouw ongezond te noemen, puur gebaseerd op haar uiterlijk, is het belangrijk om te begrijpen dat andermans gezondheid, of het een model is, je collega, je favoriete BN-er, influencer of je beste vriendin, niet jouw business is. Het is jouw lichaam niet. Jouw leven niet. Jouw verantwoordelijkheid niet. Punt.

Bovendien weet je niet wat de ander mee maakt. Iedereen heeft moeilijke tijden gekend en sommige mensen maken deze nu mee. Buiten de deur wordt vaak de schijn opgehouden. Je weet allemaal hoe pijn voelt en laten we niet vergeten dat we allemaal mensen zijn. Je vergeet vaak snel dat iemand anders misschien ook iets doormaakt op dit moment. Dit hoef je niet erger te maken door onaardig te zijn. Vrienden worden met iedereen hoeft ook weer niet. Maar vriendelijk en positief zijn is toch wel het minste dat je kunt doen.

En als je iets oprecht niet waardeert dat online gepost wordt, dan scroll je toch lekker door of klik je het weg. Door te zeggen hoe jij vind dat iemand eruit ziet of zou moeten zien, help je iemand niet verder mee. En waarom zou je jouw energie daarin stoppen. Alsof je niets beters te doen hebt. Alsof jouw leven perfect is. Laten we in plaatst van te judgen op het uiterlijk en de persoon zelf, kijken naar wat iemand voor de wereld en anderen doet (gedrag) en daarop feedback geven.

Hoe ga jij om met body shaming en body positivity?